W MEKSYKU 

14 marca 2021 r

​

Po dziewięciu miesiącach „oczekiwania” opuściliśmy Kambodżę.

 

2 czerwca 2020 wznowiliśmy światowe tournée dla Praw Człowieka. Pomysł polegał na tym, aby ponownie przejechać część Azji Południowo-Wschodniej i po raz drugi zrobić to ponownie na północy Indii. Wejście na Bliski Wschód, czego nie mogliśmy zrobić w 2011 roku ze względu na czasowe zamknięcie granicy z Pakistanem, miało być gwiezdnym zamknięciem podróży przez kontynent azjatycki. Wyobrażałem sobie więc, podobnie jak reszta ludzkości, że ostrzeżenie przed pandemią nie potrwa zbyt długo, więc postanowiłem „rozgrzać się” rowerem Kambodży w oczekiwaniu na otwarcie jednej z trzech istniejących linii granicznych z sąsiednimi krajami. Ale nie ma szczęścia. Oczywiście podczas tego „oczekiwania”​ Udało nam się zostać, jak mnie poinformowano z Hiszpanii, pierwszą osobą, która odbyła pełną wycieczkę rowerową po kraju. Jeszcze jedna anegdota z tej długiej podróży.

​

Ciężka infekcja zęba zmusiła nas do czterotygodniowego postoju w Battambang, mieście, z którego kilka miesięcy wcześniej wznowiliśmy wyprawę. Kiedy minął przykry smak infekcji, Khmaw i ja wróciliśmy do pedałowania, próbując otworzyć drugą trasę w kraju. Informacje, które napływały do mnie z ambasad Hiszpanii w Tajlandii i Wietnamie nie były najlepsze, obie dawały mi do zrozumienia, że zamknięcie granic zajmie dużo czasu. Trzeba było podjąć decyzję i skok do Meksyku był jak najbardziej wykonalny, więc czas było się na nim skupić z Phnom Penh, stolicy królestwa Khmerów.

​

Trochę to trwało, ale dzięki wsparciu wielu dobrych przyjaciół, a także mojej kochanej mamy i mojej siostry „Soltxu”, udało nam się zebrać wystarczająco dużo pieniędzy, aby kupić lot do Cancun, kolejny wylot z kraju (obowiązkowo), których nigdy nie użyję, opłacenie PCR, ESTA za tranzyt w USA i inne dodatki. Nadszedł czas, aby pozbyć się tych kilogramów materiału, które przekraczały dopuszczalną wagę w bagażu.

​

O ósmej wieczorem 14 marca Rafa, mój drogi i nierozłączny brat w sercu, był w pobliżu, wspierając mnie we wszystkim, co było konieczne, dopóki nie przeszedłem odpowiednich procedur przed wejściem na pokład samolotu. I zdaliśmy bez problemu.

​

Pięć minut do dwunastej w nocy i samolot zaczął zbliżać się do pasa startowego. To były nasze ostatnie chwile w Kambodży...

​

Postój w Korei Południowej, w Stanach Zjednoczonych iw końcu postawiliśmy stopę w Meksyku, pierwszym kraju w Ameryce na tej rowerowej wycieczce po świecie dla Praw Człowieka.

​

UWAGA INFORMACYJNA

​

Istnieją różne sposoby wspierania nas i nie wszystkie są tanie. W tympołączyćWyszczególniam, czym one są i kroki, które należy wykonać na podstawie decyzji, którą możesz podjąć. Ich przeczytanie nie zajmie Ci więcej niż trzy minuty.Raduj się tym!